‘n Kritiese bespreking van roskam se seining van apartheid as grondslag van die Suid-afrikaanse samelewing

Abstract

Segregasie is al deur vele ondersoekers histories tot ’n tradisie uit die stigtingsjaar 1652 met die aankoms van Jan van Riebeeck herlei. Roskam sion dit egter as 'n beleid wat veel later aanvaar is. Hy sien dit as beleid wat bepaalde groepe van die bevolking as 'n politieke eenheid, kragtens ’n sosiale hiërargie, van mekaar wil afskei, isoleer. Dit is vir  hom duidelik dat die politieke eenheid van Ordinansie 50 van 1828 nooit werklikheid geword het nie, en die tradisie van blanke heerskappy pas vir liom as heleid beter in die huidige situasic as segregasie. Roskam is dan van oordeel dat ..white supremacy” daarom die juiste en omskrywende betekenis van segregasie is.